ze lacht
ze trekt zich er niets van aan,
dat het biologisch gezien niet kan
ik streel haar over haar magere polsje
en een big smile vormt zich onmiskenbaar
oorzaak en gevolg
ik doe het nog eens,
voor mijn empirische boekhouding
en koddige spiertrekkinkjes verschijnen
op teder commando,
lachebekje is negen dagen oud
*****************************************
mama is moe, papa heeft een koortslip, hij mag niet voor je zorgen
migraine achtige pijnen bemoeilijken de zaterdag
slaapgebrek breekt me op
huilbuien doen hun intrede
oma komt de boel ontzetten en neemt jou mee
gelukkig weet jij niets van dit verraad
morgen zien we elkaar weer...
ik mis je
**************************************
ik ben al een paar dagen boos
het laat me niet los, een kleine akkefiet
een vriendin die niet belt, maar haar man de telefoon geeft
om dag en tijd af te spreken
felicitaties niet uit haar mond,
het doet me pijn
het maalt
ik maak me druk om kleinigheden en voel me weinig vergevensgezind
het zal de slaap zijn, het zal het een teveel aan geluk zijn
ook geluk kan een opgave zijn, hoe ga je ermee om?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten