Was ik ooit een jongensachtige jonge vrouw;
dol op spijkerbroeken en wars van sieraden;
had ik regelmatig vuistontmoetingen met de mannelijke helft van de lagere school; sparde ik tijdens het wekelijkse karate uurtje liever met jongens dan met de veelvuldig au roepende meiden; voelde ik me tijdens feestjes opgetuigd als een kerstboom en ging ik liever in mijn oude vodje; trokken activiteiten zoals bergbeklimmen of parachutespringen me in theorie meer dan het verschrikkelijke en daadwerkelijke zaterdagmiddagwinkelen...
Hoe komt het dan dat de laatste zes jaar, ik degene ben, die drie maal negen maanden zwanger is, oxytocine produceer opdat ik borstvoeding zou kunnen geven, als een oermoederdier kinderen produceer waar ons huisje mee gevuld wordt. En waarmee het voortbestaan van de mannelijke familienaam gewaarborgd blijft.
Kinderen die mij vervolgens mama noemen en hun vader papa.
Maar wat is eigenlijk het verschil tussen mij en hun vader. Had ik soms moederlijke of vrouwelijke neigingen? Neigingen die je bij een man niet veronderstelt. Vanzelfsprekend.
Wat maakt de man tot vader?
Hoe vaak wordt er na de bevalling niet gezegd dat de baby sprekend zijn vader is?
Dit opzettelijk benoemen van een uiterlijke overeenkomst met de man bij het kraambed, schijnt overal ter wereld voor te komen.
Negen maanden lang is de omgeving immers getuige van het toekomstige moederschap van de vrouw. De man kan beweren wat hij wil. De vrouw kan beweren wat zij wil. Maar getuigen van zijn vaderschap zijn er niet. Tot voor kort.
Nu kan in deze hightech tijd bij grote en ontwrichtende twijfel dna onderzoek worden gedaan, om de vervelende onzekerheid weg te nemen.
Bij de rest van de gezinnen is het vaderschap uitsluitend gebaseerd op vertrouwen. De man moet er maar van uitgaan dat zijn vrouw uitsluitend zijn zaad in haar droeg ten tijde van de ovulatie.
Wat maakt deze man dan tot vader?
-Zijn kostwinnersschap?
-Zijn trouwe gang naar de verloskundige afspraken?
-Zijn band met de moeder?
-De zorg voor de kinderen?
En stel dat deze man werkloos is.
Nooit mee is gegaan naar de verloskundige.
Niet zo´n geweldige band met de moeder heeft.
Vindt dat het de taak van de moeder is om voor de kinderen te zorgen.
Waar ontleent deze man zijn vaderschap aan, zijn verbondenheid, zijn rechten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten