Ze trok haar zachte babouches aan en maakte zich gereed om naar beneden te gaan. Eerst volgde de gang naar de badkamer. Nadat ze haar gezicht had gewassen en de kleine oudeau had verricht, pakte ze haar toilettasje en maakte zich zelf op.
Wat had ze hier toch naar verlangd...eruit zien als een volwassen vrouw. De kohl deed iets met haar gezicht. Soms bleef ze zo lang naar haar betoverende spiegelbeeld staren, dat het schaamrood haar naar de kaken vloog.
De badkamer vol schaamte verlatend haalde ze het gebedskleed te voorschijn en legde ze zich toe op het ochtendgebed.
Aldus gelouterd slofte ze naar beneden waar haar een eenvoudig ontbijt wachtte. Maar dat deerde haar niet. De omhelzingen en de plagerige woorden van pa maakte dat alles meer dan goed.
Ook ma informeerde bezorgd of ze goed had geslapen. Had ze niet wakker gelegen van de luide toeters en bellen een straat verderop?
Hierop moesten ze allemaal hartelijk lachen. Hadden ze een paar weken terug niet zelf voor een respectabele herrie gezorgd tijdens haar bruiloft?
De zomer was immers niet de tijd van slapen.
Zo...zuchtte ma...dat zit er weer in. Alhamdoulilah...en ze liet een kleine boer.
De boer was voor Leyla het sein om op te staan en de ontbijttafel te ontruimen.
Met het eenvoudige dienblad balancerend op haar ene en de koffiepot op haar andere arm stapte ze het ochtendgrijs van een nieuwe werkdag binnen.
wordt vervolgd...
oudeau = rituele wassing, voorafgaand aan het gebed
assyke
24 augustus 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten