zaterdag 19 februari 2011

Layla - deel 5

Ik mis jullie.
Jullie kunnen toch vaker langskomen, zo ver is het niet.
Moeder A. schonk thee in een glas en goot het weer terug in de pot.
Het is heel normaal dat je ons mist. Zo gaat dat. Maar we kunnen onmogelijk de deur bij je schoonouders plat lopen.
Als je snel wilt wennen aan je nieuwe leven, moet je leren ons los te laten.

Ze schonk de thee in de kleine goudblauwe glaasjes en schoof de koekjes richting haar dochter.
 

Waar is Kamal? Op school zeker?
Moeder A. knikte.
Ik had zo gehoopt hem te zien. Wie weet hoe lang het duurt voor ik zijn lieve gezicht weer eens zie.
Leyla, hij is naar bijles. 

Je kan hem toch zien wanneer je maar wilt.Je schoonouders zijn goed voor je, of niet soms?Haar toon klonk ongewild een beetje scherp. Ze had er al spijt van, ze had dit  immers voorzien. Wat wijs was, wist ze niet goed.
Het beste leek het haar toch om haar dochter de tijd te geven in haar nieuwe omgeving. Zonder bemoeienis van het ouderlijk huis.


Ja, mama, ik heb heel veel geluk met pa en ma. Ik zou niet zo ondankbaar moeten zijn. Maar...Net op dat moment vloog de deur open en een vies gezichtje keek nieuwsgierig naar binnen.
  
huis van maraboet te Ourzazate










wordt vervolgd...

assyke
26 aug. 2010

Geen opmerkingen:

Een reactie posten