Zaterdagnacht, we waren juist een dvdeetje aan het kijken, loopt man even voor een drankje de keuken binnen.
Als hij terugkomt, blijft hij aarzelend halverwege gang en woonkamer staan.
-Hebben we ook een مصيدة فئران, vraagt hij in het arabisch, na een lange poos.
مصيدة فئران? , wat is dat?
-Kom eens binnen, het wordt hier koud met de deur open.
-Zo´n ding weet je wel, waar je muizen meevangt.
Als ik hem vraag wat duidelijker te zijn, komt het hoge woord er uit. Ja, hij wilde me niet laten schrikken, maar er zat een muis in de keuken.
Ik kom niet meer bij van het lachen. In onze keuken een muis?
Waarom mij dat zo ongeloofwaardig voorkwam, geen idee. Maar ik geloofde hem niet.
Toch overtuigt zijn onbeholpen houding mij er uiteindelijk van, dat hij het meent.
-Nou, muis of geen muis, zeg ik, terwijl ik moeizaam opsta, in dit huis geen muizenval. En dat komt er ook niet in.
In de keuken zak ik tot mijn knieeen op de grond, zo goed en zo kwaad als dat gaat en kijk onder wasmachine, vaatwasser en koelkast. En ja, hoor. Een vrij groot muisje heeft zich tegen de muur gedrukt en wacht op wat ik van plan ben.
-Ga maar naar de woonkamer, ik handel het wel af en man probeert mij weg te krijgen.
-Wat ga je doen dan?
-Wat ik ga doen, nou wat denk je, hem opjagen en hem doodslaan.
Vol afgrijzen bekijk ik het monster tegenover me.
-Als je het maar laat, fluister ik. Er zijn genoeg alternatieven.
En we hebben tijd zat om daar over na te denken, zolang er maar één muisje is, is er nog niets aan de hand.
We besluiten het beestje onder de koelkast of wasmachine vandaan te krijgen en hem dan naar buiten te jagen. Voordeur gaat open. Maar als we dan weer onder het keukenapparatuur kijken is muisje verdwenen.
In een huis vol gebreken is altijd wel een vluchtroute te vinden.
Van deze slimme muis zijn wij nog lang niet af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten